Jako nadgodziny potraktować należy dopiero 9 i 10 godzinę pracy. ZOBACZ TAKŻE: Kodeks pracy – czas pracy. Pensja taka sama przy krótszej i dłuższej pracy. Równoważny system czasu pracy pozwala na zachowanie w całym okresie rozliczeniowym jednolitego poziomu wynagrodzenia pracownika, wypłacanego na podstawie stałej stawki miesięcznej. Zobacz także: Równoważny czas pracy a praca w sobotę i niedzielę. Wady pracy przez 40 godzin tygodniowo. Praca w pełnym wymiarze czasu pracy ma też wady — nawet jeśli są mniej liczne od zalet. Nie jest to dobre rozwiązanie dla osób, które nie lubią podporządkowywania się zasadom i ustalonego harmonogramu dnia. Ewidencjonowanie czasu pracy jest obowiązkiem każdego pracodawcy, nawet tego, który zatrudnia tylko jednego pracownika. Zgodnie z art. 149 §1 Kodeksu pracy (kp) ewidencja czasu pracy służy prawidłowemu ustalaniu wynagrodzenia oraz innych świadczeń związanych z pracą, czyli np. wypłaty dodatków za godziny nadliczbowe czy pracę w godzinach nocnych. W przypadku pracowników zatrudnionych w systemie równoważnym trzeba pamiętać, że ich norma dobowa czasu pracy to wciąż 8 godzin, z możliwością jej przedłużenia. Pracą w nadgodzinach będzie więc wciąż praca ponad obowiązujący pracownika dobowy lub przedłużony wymiar czasu pracy. Aby określić, czy w danym dniu pracownik Początkujący. Posty: 2. Równoważny czas pracy a zwolnienie lekarskie. Witam, jestem zatrudniona na umowę o pracę w systemie równoważnego czasu pracy. Chciałam dowiedzieć się jak w takim przypadku wygląda rozliczenie przepracowanych godzin podczas zwolnienia lekarskiego. Pracuję często po 9-12 godzin, natomiast uzyskałam Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych W dziale dyspozycji jest zgodnie z regulaminem wykonywana praca w ruchu ciągłym z możliwością przedłużenia czasu pracy do 43 godzin przeciętnie na tydzień z czterotygodniowym okresem rozliczeniowym. W tym samym dziale trzech pracowników pracuje w systemie tworząc harmonogram dla tych trzech pracowników można przewidzieć pracę w nocy, popołudniu w dniach wolnych od pracy z zachowaniem przepisów dotyczących odpoczynku i z zastrzeżeniem, iż ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie nie będzie stanowiło pracy w godz. nadliczbowych?Okres rozliczeniowy wynosi jeden miesiąc. Odpowiedź:Pracodawca może w przypadku pracowników, o których mowa w pytaniu wprowadzić tzw. ruchomy czas pracy. Wówczas ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie nie będzie stanowiło pracy w godzinach 23 sierpnia 2013 r. na podstawie art. 1401 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej pracodawcy mogą stosować do pracowników rozkład czasu pracy z ruchomymi godzinami rozpoczęcia i zakończenia pracy. W takich rozkładach ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. Ruchomy czas pracy może być stosowany w dwóch odmianach:– jako ustalanie rozkładów czasu pracy przewidujących różne godziny rozpoczynania pracy w dniach pracy pracowników,– jako określanie przedziału czasu, w którym pracownik powinien podjąć pierwszym przypadku pracodawcy mogą ustalać rozkłady czasu pracy przewidujące różne godziny rozpoczynania pracy przez pracowników w poszczególnych dobach, w tym również w taki sposób, że w kolejnym dniu pracownik może rozpoczynać pracę wcześniej niż w dniu poprzednim. Praca w niezakończonej dobie pracowniczej nie stanowi tu pracy w godzinach nadliczbowych. Również w takim rozkładzie pracodawca ma obowiązek zachować odpoczynek dobowy i tygodniowy, o których mowa w art. 132 i 133 mogą też ustalać rozkłady czasu pracy, w których wyznaczają przedział czasu, w którym pracownicy są obowiązani stawić się do pracy. Również w takim rozkładzie, w sytuacji gdy pracownik w kolejnym dniu rozpocznie pracę o wcześniejszej godzinie niż w dniu poprzednim, to taka praca nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. W rozkładzie takim również należy przestrzegać przepisów dotyczących odpoczynku dobowego i tygodniowego. Ruchomy czas pracy może być wprowadzony:1) w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi; jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca może uzgodnić treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 24125a albo2) w porozumieniu zawieranym z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy – jeżeli u pracodawcy nie działają zakładowe organizacje z ruchomym czasem pracy mogą też być stosowane na pisemny wniosek pracownika (art. 150 § 3 i 5 czas pracy musi być wyraźnie wprowadzony i bez zastosowania odpowiedniej procedury trudno przyjąć, że u pracodawcy obowiązuje ruchomy czas pracy. W sytuacji, gdy ruchomy czas pracy nie został prawidłowo wprowadzony, a pracownik zostanie wezwany kolejnego dnia na godzinę wcześniejszą, to wystąpi praca w godzinach nadliczbowych w niezakończonej dobie Rycak, autorka współpracuje z publikacją Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Odpowiedzi udzielono 28 października 2014 r. Nieobecność pracownika zatrudnionego w równoważnym systemie czasu pracy przez część okresu z art. 130 § 3 kodeksu pracy wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym, ustalony zgodnie z art. 129 § 1, ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy. Przepis ten ma kluczowe znaczenie dla ustalenia, czy doszło do pracy nadliczbowej w sytuacji, gdy rozkład czasu pracy pracownika przewiduje różne dni i godziny pracy (równoważny system czasu pracy), a pracownik był nieobecny przez część pracownika zatrudnionego w równoważnym systemie czasu pracy a nadgodziny Przykład: Pracodawca następująco zaplanował na październik 2015 r. : cz pt so nd pon wt śr cz pt so nd pon wt śr cz pt so nd pon wt śr cz pt so nd pon wt śr cz cz pt SUMA 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 10 10 10 10 10 10 10 10 10 4 4 4 4 12 12 12 12 12 10 176 Pracownik przepracował okres od 1 do 10 października, a od 12 października do końca miesiąca był nieobecny z powodu okresie od 1 do 10 października pracownik przepracował 90 godzin, a więc ponad połowę miesięcznego wymiaru czasu pracy. Jednakże przez pozostałą część miesiąca jego planowany czas pracy wynosił jedynie 86 pracy do przepracowania w październiku dla tego pracownika oblicza się odejmując od nominalnej liczby godzin liczbę godzin przypadającą do przepracowania podczas choroby: 176 godzin – 86 godzin = 90 godzin. Nie doszło zatem do przekroczenia norm czasu pracy. Zwolnienie się z pracy pracownika zatrudnionego w równoważnym systemie czasu pracy Inaczej jednak rozliczymy czas pracy, jeżeli pracownik zwolni się z pracy w trakcie okresu rozliczeniowego. Wówczas należy przeliczyć obowiązujący pracownika czas pracy zgodnie z art. 130 § 1 (ustalając jako dni robocze dni od poniedziałku do piątku i mnożąc liczbę tych dni przez 8). Gdyby w omawianym wyżej przykładzie pracownik nie zachorował, a zwolnił się z pracy 12 października, jego czas pracy należy odnieść do ogólnych norm czasu pracy, bowiem nie ma możliwości zrekompensowania czasu przepracowanego innymi dniami wolnymi, zgodnie z harmonogramem czasu pracy. W okresie od 1 do 12 października pracownik powinien zatem przepracować 64 godziny i jeżeli jego czas pracy w tym okresie przekroczył tę liczbę godzin, pracownikowi będzie przysługiwało wynagrodzenie i dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, wynikających z przekroczenia normy tygodniowej. Ważne! W przypadku, gdyby strony ustaliły dokładnie, w jakim dniu nastąpi odbiór dnia wolnego za pracę w sobotę, a następnie pracownik w tym dniu przebywałby na zwolnieniu lekarskim, nie należałaby mu się żadna dodatkowa rekompensata. W takiej sytuacji należy bowiem przyjąć, ze pracownik chorował w dniu dla niego wolnym od pracy (analogicznie jak to ma miejsce w przypadku choroby przypadającej na niedzielę czy na inny wolny dzień). Autorem odpowiedzi jest: Jarosława Warszawska Przez pracę w godzinach nadliczbowych rozumie się pracę wykraczającą poza obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także pracę wykonywaną ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy. Jak określić ilość godzin nadliczbowych w równoważnym systemie czasu pracy, tłumaczy Joanna Stępniak, ekspertka Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Firma stosuje równoważny system czasu pracy oraz 12-miesięczny okres rozliczeniowy. Czy jeśli pracownik pracował 4 razy w tygodniu po 12 godzin, to przekroczył normę tygodniową i należy mu naliczyć godziny nadliczbowe? Suma godzin w miesiącu nie była przekroczona. Do jakiego terminu należy rozliczyć i wypłacić godziny nadliczbowe przy 12-miesięcznym okresie rozliczeniowym? Na przestrzeni kilkumiesięcznego okresu rozliczeniowego pracodawca może planować czas pracy pracownika w taki sposób, aby w jednym miesiącu przepracował większą liczbę godzin, a w kolejnym odpowiednio mniejszą. Taka organizacja czasu pracy nie powinna powodować powstania pracy w godzinach nadliczbowych. Okresem rozliczeniowym jest okres, dla którego dokonuje się ustalenia, czy planowany czas pracy pracownika mieści się w granicach obowiązującego pracownika wymiaru czasu pracy (dobowego i tygodniowego) w przyjętym systemie czasu pracy oraz czy nie zostanie przekroczony przeciętnie pięciodniowy tydzień pracy. Jest to również okres, po upływie którego dokonuje się rozliczenia czasu pracy pracownika. Liczba godzin pracy w poszczególnych dniach i tygodniach musi się zatem bilansować na przestrzeni okresu rozliczeniowego (a nie na przestrzeni danego miesiąca). Tym samym pracodawca może planować czas pracy pracowników w taki sposób aby w jednych miesiącach okresu rozliczeniowego pracownicy przepracowali więcej godzin a w kolejnych odpowiednio mniej. Jak bowiem wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z r., I PK 191/09, LEX nr 920587, "istota instytucji okresów rozliczeniowych czasu pracy sprowadza się do tego, że w ramach danego okresu ustala się ilość przepracowanych przez pracowników dni i godzin, by następnie określić liczbę godzin nadliczbowych (w ujęciu dawnego art. 133 a obecnie art. 151 wynikających z przekroczenia normy średniotygodniowej, które nie zostały zrekompensowane czasem wolnym i podlegają wynagrodzeniu obejmującemu (…) wynagrodzenie normalne wraz z dodatkiem. Zbilansowanie czasu pracy pracowników następuje po zakończeniu okresu rozliczeniowego." [-OFERTA_HTML-] Tym samym wskazać należy, że opisana w pytaniu sytuacja nie spowodowała powstania pracy w godzinach nadliczbowych. Z pytania wynika bowiem, że w jednym tygodniu okresu rozliczeniowego pracownik przepracował 48 godzin (4 dni po 12 godzin), a zatem o 8 godzin więcej niż obowiązująca pracowników średniotygodniowa norma czasu pracy. Do końca okresu rozliczeniowego czas pracy pracownika jednak się zbilansował (pracodawca zaplanował zapewne mniejsza liczbę godzin pracy tak aby wyrównać nadpracowane przez pracownika godziny). Takie zachowanie pracodawcy jest dopuszczalne i nie powoduje powstania pracy w godzinach nadliczbowych. Jednocześnie wskazać należy, że przedłużenie do 12 miesięcy okresu rozliczeniowego nie ma wpływu na sposób rozliczania pracy nadliczbowej wynikającej z przekroczenia przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy pracownika. Pracą w godzinach nadliczbowych jest praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad dobowy przedłużony wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy - art. 151 ustawy z r. – Kodeks pracy – dalej Na gruncie tego przepisu, możemy rozróżnić pracę w godzinach nadliczbowych wynikającą z przekroczenia dobowego wymiaru czasu pracy (lub przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy), a także pracę w godzinach nadliczbowych wynikającą z przekroczenia średniotygodniowej normy czasu pracy. Jeżeli pracownik wykonuje pracę i w jej wyniku okazuje się, że pracował dłużej niż przewidziana dla niego dobowa norma czasu lub przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, to w takiej sytuacji dochodzi do pracy w godzinach nadliczbowych z powodu przekroczenia dobowej normy czasu pracy. Na powstanie takiej pracy nadliczbowej nie ma znaczenia długość okresu rozliczeniowego. Praca w godzinach nadliczbowych wynikających z przekroczenia obowiązującego pracownika dobowego wymiaru czasu pracy lub przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy powstaje bowiem zawsze w tym dniu, w którym pracownik wykonywał pracę ponad obowiązująca go dobową norę czasu pracy (lub jej przedłużony wymiar). Długość okresu rozliczeniowego ma natomiast, pośrednio, wpływ, na rozliczenie pracy nadliczbowej wynikającej z przekroczenia średniotygodniowych norm czasu pracy. Tego rodzaju praca nadliczbowa jest bowiem rozliczana dopiero po zakończeniu się okresu rozliczeniowego. Tym samym pracę nadliczbową wynikającą z przekroczenia średniotygodniowych norm czasu pracy (które mogły by wystąpić ewentualnie w opisywanej w pytaniu sytuacji), pracodawca który wprowadził 12-miesięczny okres rozliczeniowy, będzie mógł w pełni rozliczyć dopiero z jego końcem. Zdarzają się sytuacje, gdy pracownik, mimo zwolnienia lekarskiego, wypracuje pełny miesięczny wymiar czasu pracy. Czy nieobecność w pracy spowodowana chorobą zmniejszy wynagrodzenia za pracę, gdy pracownik jest zatrudniony w równoważnym systemie czasu pracy?Pracownik jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, w równoważnym systemie czasu pracy (6-miesięcznym). Jest wynagradzany stawką miesięczną w wysokości zł. Od 5–31 maja 2021 r. ma zwolnienie lekarskie. Wymiar czasu pracy dla okresu rozliczeniowego: styczeń-czerwiec 2021 r. wyniósł: 984 godz.: styczeń: 152 godz., luty: 160 godz., marzec: 184 godz., kwiecień: 168 godz., maj: 152 godz., czerwiec: 168 godz. W sumie 984 godz. Harmonogram indywidualny pracownika, przepracowane godziny wyniosły: 984 godz.: styczeń: 192 godz., luty: 200 godz., marzec: 208 godz., kwiecień: 200 godz., maj: 8 godz. (4 maja br. dzień pracy), czerwiec: 176 h. W sumie 984 godz. Jeśli nie występuje absencja, pracownik w każdym miesiącu otrzymuje pełne wynagrodzenie zł. Od 5 maja 2021 r. pracownik ma zaplanowane dni harmonogramowo wolne od pracy równoważące czas pracy. Indywidualny harmonogram pracownika wygląda następująco: DWN dzień wolny za niedzielę, DWS dzień wolny za sobotę, i pozostałe dni DWH dzień harmonogramowo wolny. Czy tej sytuacji pracownikowi za maj 2021 r. należy wypłacić pełne wynagrodzenie oraz zasiłek chorobowy? Czy tej sytuacji ma zastosowanie art. 12 ustawy zasiłkowej i zasiłek chorobowy nie przysługuje za maj br., a pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia? Z analizy stanu faktycznego przedstawionego w pytaniu wynika, że pracownik powinien otrzymać normalne wynagrodzenie za dni 1-4 maja, a zasiłek chorobowy – za dni 5-31 maja, zgodnie z algorytmem określonym w przepisach. Zgodnie z § 11 ust. 1 rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy, w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik za pozostałą część tego miesiąca otrzymał wynagrodzenie określone w art. 92 Kodeksu pracy, miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 i otrzymaną kwotę mnoży przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc. Jeśli chcesz przeczytać więcej ciekawych artykułów, załóż konto testowe i ciesz się bezpłatnym dostępem do wszystkich treści przez 48h! Kliknij tutaj >>> Przepis § 11 ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku nieobecności pracownika w pracy, w okresie której pracownikowi przysługuje zasiłek przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa lub w przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (§ 11 ust. 2 rozporządzenia). Zarówno wynagrodzenie za czas choroby, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy, jak i zasiłek chorobowy oblicza się według tych samych zasad (określonych w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa) i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy (art. 92 § 2 Kodeksu pracy i art. 11 ust. 4 wspomnianej ustawy). Należy zatem uznać, że o prawie do wynagrodzenia za czas choroby, jak i do zasiłku chorobowego, nie decyduje to, czy i przez ile godzin pracownik miał pracować, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w czasie, w którym trwa jego niezdolność do pracy. Oznacza to, że w przypadku opisanym w pytaniu, pomimo wypracowania przez pracownika wszystkich godzin pracy, zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy, za czas niezdolności do pracy i tak musi on dostać zasiłek chorobowy. A skoro tak, to w myśl § 11 rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy, należy wypłacić mu normalne wynagrodzenie tylko za część miesiąca, w której był zdolny do pracy. Zatem pracownik powinien otrzymać normalne wynagrodzenie za dni 1-4 maja, a zasiłek chorobowy – za dni 5–31 maja, zgodnie z algorytmem podanym w tym przepisie rozporządzenia. W tym przypadku najprawdopodobniej nie mamy do czynienia w okolicznością opisaną w art. 12 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Chyba że w przepisach obowiązujących u pracodawcy (w szczególności w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania) zapisano wprost, iż za dni wolne od pracy służące zrównoważeniu dłuższego czasu pracy w innych dniach, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia nawet wtedy, gdy w tych wolnych dniach jest niezdolny do pracy wskutek choroby. Prawdopodobnie taki ani inny równoważny zapis nie znajduje się w przepisach obowiązujących u pracodawcy. Jeśli chcesz przeczytać więcej ciekawych artykułów, załóż konto testowe i ciesz się bezpłatnym dostępem do wszystkich treści przez 48h! Kliknij tutaj >>> Podstawa prawna: § 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (tekst jedn.: z 2017 r. poz. 927), art. 92 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: z 2020 r. poz. 1320 ze zm.), art. 11 ust. 4, art. 12 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: z 2021 r. poz. 1133). Autorem odpowiedzi jest: Maciej Karpiński Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna wyjątkowo i nie powinna naruszać podstawowego prawa pracownika do odpoczynku dobowego. W skrajnych sytuacjach możliwe jest skrócenie odpoczynku poniżej gwarantowanego minimum 11 godzin. Dopuszczalna liczba godzin pracy łącznie z nadgodzinami w ciągu doby nie powinna przekraczać 13 godzin, gdyż zgodnie z art. 132 § 1 pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Oznacza to, że pracownik zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy może w ciągu doby pracować maksymalnie przez 5 godzin nadliczbowych (8 godz. + 5 godz. = 13 godz.), a zatrudniony w równoważnym systemie czasu pracy czasem tylko 1 godzinę, jeśli miał zaplanowane 12 godzin pracy w harmonogramie (12 godz. + 1 godz. = 13 godz.). Treść jest dostępna bezpłatnie, wystarczy zarejestrować się w serwisie Załóż konto aby otrzymać dostęp do pełnej bazy artykułów oraz wszystkich narzędzi Posiadasz już konto? Zaloguj się. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Źródło: Czy ten artykuł był przydatny? Dziękujemy za powiadomienie Jeśli nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania w tym artykule, powiedz jak możemy to poprawić. UWAGA: Ten formularz nie służy wysyłaniu zgłoszeń . Wykorzystamy go aby poprawić artykuł. Jeśli masz dodatkowe pytania prosimy o kontakt © Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Jak zdobyć Certyfikat: Czytaj artykuły Rozwiązuj testy Zdobądź certyfikat 1/10 Emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia: 1 stycznia 1 marca 1 czerwca 1 września Następne

równoważny czas pracy a nadgodziny